We talked about the growth, because she wants be now taller than me. I asked her how tall is her dad, and she replied that he died before she was born... I couldn't know, but I still feel bad about the fact that I asked the question...
Rozmawiałyśmy o wzroście, bo chciałaby już teraz być wyższa niż ja. Zapytałam ją jaki wysoki jest jej tata, a Ona odpowiedziała, że zmarł zanim się urodziła... Nie mogłam wiedzieć, ale nadal źle się czuję z tym, że zadałam to pytanie...
chyba odpowiedź zabolała bardziej niż pytanie...ale rozumiem Cię
ReplyDeletemyślę, że tak...
Deleteech, mieć taką cudowną gumkę do wymazywania pamięci.
ReplyDeletePozdrawiam ciepło
Przydałaby się nie raz,
Deleterównież pozdrawiam :)
...nie mogłaś wiedzieć
ReplyDeletenie mogłam...
Deletezdarzyło mi się popełnić takie gafy. długo tkwiło w pamięci.
ReplyDeleteZe mną jest podobnie...
DeleteNie wiem ile Ona ma lat, ale na pewno Twojego pytania nie potraktowala jako gafy:)
ReplyDeleteNie moglas wiedziec.
Popatrz na to z innej strony, czy w przyszlosci, aby uniknac podobnych "gaf" przestaniesz rozmawiac z ludzmi? Nie bedziesz juz zadawac pytan? Nie bedziesz wykazywac zainteresowania wobec drugiej osoby?
Nie sadze...ryzyko popelnienia gafy jest wpisane w nasze stosunki miedzyludzkie:)
Teraz zle sie z tym czujesz? Przeeeeejdzie:)
Sciskam Cie mocno:*
Jedenastolatka... Wiem, że masz rację, mimo to w rozmowach z dorosłymi jakoś łatwiej przełknąć gafę niż w relacjach z dziećmi, pomimo, że te drugie bywają mniej 'pamiętliwe' i patrzą na całość z innej perspektywy...
Delete:*
Smutne i pewnie bardziej Ciebie dręczy ta sytuacja niż ją...
ReplyDeleteNa pewno... Mi trudno wyobrazić sobie taką sytuację, ale dla niej to pewnie 'naturalne'...
Delete